Βλαντιμίρ Λένιν - Προς τον Λ.Ντ. Τρότσκυ

Σημειώσεις

1. H επιστολή συνδέεται με το "Γεωργιανό ζήτημα". Μετά την Οκτώμβριανη (1922)Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Ρ.Κ.Κ.(B.), υπήρξε μια οξύτητα της διαμάχης μεταξύ της Διακαυκασιακής Τοπικής Επιτροπής του Ρ.Κ.Κ.(B.) και της ομάδας του Mdivani (δες την σημείωση 723 ).Βρίσκοντας αντίδραση από τους Γεωργιανούς Κομμουνιστές,η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος (Mπολσεβίκοι) της Γεωργίας, στην οποία η ομάδα του Mdivani είχε πλειοψηφία, παραιτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου με την δικαιολογία των διαφορών της με την Διακαυκασιακή Τοπική Επιτροπή. Οι υποστηρικτές του Mdivani έκαναν μήνυση στην Κεντρική Επιτροπή Ρ.Κ.Π.(B.). Στις 25 Νοεμβρίου,1922, το Πολιτικό Γραφείο υιοθέτησε μια απόφαση να στείλει μια επιτροπή στην Γεωργία, με τον F. Ε. Dzerzhinsky αρχηγό της, για να εξετάσει επειγόντως τους ισχυρισμούς από μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Γεωργιανού Κομμουνιστικού Κόμματος που είχαν παραιτηθεί, και για να βρουν μέτρα για να εγκατεστήσουν την ηρεμία στο Γεωργιανό Κομμουνιστικό Κόμμα.

Ο Λένιν ήταν πολύ ανήσυχος πάνω στο "Γεωργιανό Ζήτημα". Στις 12 Δεκεμβρίου,ο Dzerzhinsky ανέφερε στον Λένιν τα αποτελέσματα του ταξιδιού του.Ο Λένιν δεν ήταν ικανοποιημένος με την δουλειά της επιτροπής,πιστεύοντας ότι είχε πάρει μια προκατειλημμένη προσέγγιση στην διαμάχη ,και είχε αποτύχει να προσέξει τα σοβαρά λάθη που έγιναν από τον G. K. Orjonikidze.Ο Λένιν σύνδεσε το "Γεωργιανό Ζήτημα" με το γενικό ζήτημα της ίδρυσης της ΕΣΣΔ,εκφράζοντας ανησυχία πάνω στο εάν οι αρχές του προλεταριακού διεθνισμού θα εφαρμόζονταν με συνέπεια στην ενοποίηση των Δημοκρατιών. Στην επιστολή του, "Το Ζήτημα των Εθνικοτήτων,ή της Αυτονομοποίησης" ", επέκρινε την ενέργεια του Orjonikidze και την συνενοχή σε αυτό από μέρους της Επιτροπής του Dzerzhinsky, και του Στάλιν.Ο Λένιν τοποθέτησε την πολιτική ευθύνη για ολόκληρη την υπόθεση κυρίως στον Στάλιν, που ήταν ο Γενικός Γραμματέας της Κ.Ε.,σχετικά με με τα σοβαρά λάθη του στην ενοποίηση των Δημοκρατιών (δες την παρούσα έκδοση, Αριθμ. 36, σελ. 605-11).

O Λένιν,όχι μόνο δεν υποστήριζε,στην πραγματικότητα επέκρινε την πλήρως λανθασμένη στάση του Mdivani και των υποστηρικτών του στις διάφορες πλευρές της Διακαυκασιακής Ομοσπονδίας και του σχηματισμού της ΕΣΣΔ (δες αυτόν τον αριθμό, το Έγγραφο 777 [ "Τηλεγράφημα στους Κ. Μ. Tsintsadze και S. I. Kavtaradze" ]) αλλά θεωρώντας ότι επι του παρόντος ο κύριος κίνδυνος βρισκόταν στον υπερισχύων-έθνους σοβινισμό, και ότι το καθήκον να πολεμούν το τελευταίο ήταν να το φορτωθούν κυρίως οι Κομμουνιστές του άλλοτε υπερισχύων έθνους,ο Λένιν έδωσε προσοχή στα λάθη που έγιναν από τον Στάλιν,τον Dzerzhinsky και τον Orjonikidze στο "Γεωργιανό Ζήτημα". Επισήμανε οτι σε αυτό το θέμα,ιδιαιτέρως όταν, σχετικά με την ενοποίηση των Δημοκρατιών, υπήρξε ανάγκη για "ιδιαίτερη προσοχή, διακριτικότητα και ευπείθεια", και ότι "σε αυτήν την περίπτωση είναι καλύτερο να παρακάνεις την ευπείθεια και την ηπιότητα στην μεταχείρηση των εθνικών μειονοτήτων από το να τους παρακάνουμε".Εκείνο είναι το γενικό πλαίσιο στο οποίο βλέπεις τις λέξεις του Λένιν για την ύπαρξή του"με το μέρος των 'θιγμένων' στην 'Γεωργιανή διαμάχη " (δες αυτόν τον αριθμό,το Έγγραφο 814 ["Προς τους P. G. Mdivavi, F. Y. Makharadze και Σια "], και επίσης Συλλεγμένα Έργα ,Πέμπτη (Ρωσική) Έκδοση,Αριθμ. 45, σελ. 486). Η επιστολή του Λένιν στον Τρότσκι γράφτηκε σχετικά με την προσεχή συζήτηση του "Γεωργιανού ζητήματος" σε μια Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Ρ.Κ.Κ.(B.)

Αυτό το τηλεγράφημα στάλθηκε σχετικά με μια διαμάχη μεταξύ της Διακαυκασιακής Τοπικής Επιτροπής του Ρ.Κ.Κ.(B.),υπο την ηγεσία του G. K. Orjonikidze, και τις ομάδας του P. G. Mdivani στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γεωργίας (συμπεριλάμβανε τους Κ. Μ. Tsintsadze και S. I. Kavtaradze,στους οποίους το τηλεγράφημα του Λένιν απευθύνεται). Η Τοπική Επιτροπή διεξήγαγε μια πλήρως σωστή γραμμή,εργαζόταν για να συγκεντρώσει τις Διακαυκασιακές Δημοκρατίες στην Διακαυκασιακή Ομοσπονδία, και υποστήριζε αποφασιστικά την ιδέα της ένωσης όλων των Σοβιετικών Δημοκρατιών σε ένα ενιαίο κράτος.Αλλά ο Orjonikidze δεν επέδειξε πάντοτε την αναγκαία ευλυγισία και προσοχή στην συνέχιση της πολιτικής των εθνικοτήτων,επέτρεψε κάποιες αυταρχικές ενέργειες και βιασύνη στην διεκπεραίωση κάποιων μέτρων,χωρις να λαμβάνει υπ' όψιν πάντοτε τις απόψεις και τα δικαιώματα της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γεωργίας (Μπολσεβίκοι). Αυτό χρησιμοποιήθηκε από την ομάδα του Mdivani, η οποία πήρε βασικά μία λανθασμένη προσέγγιση στις πιο σημαντικές πλευρές της πολιτικής του Κόμματος για τις εθνικότητες. Ο Mdivani και οι υποστηρικτές, αποτελώντας την πλειοψηφία στην Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γεωργίας ,ουσιαστικά επιβράδυναν την οικονομική και πολιτική ένωση των Διακαυκασιακών Δημοκρατιών, και ήταν αφοσιωμένοι, στην ουσία,στο να κρατήσουν την Γεωργία απομονωμένη'στην αρχή η ομάδα ήταν αντίθετη στον σχηματισμό της ΕΣΣΔ, αλλά όταν η Ολομέλεια του Οκτώβρη του 1922 της Κεντρικής Επιτροπής του Ρ.Κ.Κ.(Β) υιοθέτησε την απόφαση του να σχηματίσει την ΕΣΣΔ, προσπάθησαν να μπει η Γεωργία στην ΕΣΣΔ κατευθείαν αντί δια μέσου της Διακαυκασιακής Ομοσπονδίας. Αυτό παίχτηκε στα χέρια των αστών εθνικιστών και των Γεωργιανών Mενσεβίκων, και στα συνέδρια τους, στις διασκέψεις και στις συνεδριάσεις των ενεργών στελεχών του Κόμματος, οι Γεωργιανοί κομμουνιστές δίκαια θεώρησαν αυτό ως παρέκκλιση προς τον εθνικισμό. Ο Tsintsadze και ένας αριθμός άλλων υποστηρικτών του Mdivani έστειλαν στην Κεντρική Επιτροπή του Ρ.Κ.Κ.(B.) ένα άμεσο τηλεγραφικό μήνυμα,σε απάντηση σε αυτό που έστειλε Λένιν, το τηλεγράφημα που δημοσιεύθηκε εδώ.]
2. Αυτή η επιστολή διαβάστηκε στον Tρότσκι την ίδια μέρα στο τηλέφωνο από την Maria Volodicheva, βοηθός γραμματέας του C.L.D. και του C.P.C.Με την δικαιολογία της αρρώστιας,ο Tρότσκι είπε ότι δεν μπορούσε να αναλάβει μια τέτοια υποχρέωση.