Cajo Brendel was een radencommunist op jonge leeftijd. Een stroming die geen partijdictatuur (zoals stalinisme) wil, maar machtsvorming van onderop die belichaamd wordt in raden. Geestverwanten van hem waren de Nederlandse marxisten Anton Pannekoek en Herman Gorter. Tijdens de crisis van de jaren 1930 las hij Marx. Ook sympathie voor Trotski, maar in 1934 was hij radencommunist.

Cajo Brendel

1915 - 2007

... De briefschrijver wijst er met nadruk op dat de politieke partijen van de oppositie met dat alles niets te maken hebben. ‘Hun zorg,’ zegt hij, ‘geldt alleen maar hun toekomstige positie en de vraag hoe bepaalde “leiders” een vinger in de pap kunnen krijgen. In het uur van de waarheid zijn ze nergens...’ [Het gaat hier over massastakingen en massa-acties van de arbeidersklasse zelf - MIA]

Werken:

De Groep van Internationale Communisten, 1974

Revolutie en contrarevolutie in Spanje, 1977

Herinneringen, 1999-2001