Geschreven: 21 mei 1913
Eerste publicatie: Pravda nr. 115
Transcriptie naar HTML: Maarten Vanheuverswyn en Vonk, november 2003
Deze versie: Genomen uit een uitgave van Progres Moskou, Nederlandse vertaling door A. J. Gerritsen en J. B. de Klerk. De tekst is omgezet naar de nieuwe spelling door Maarten Vanheuverswyn.
Engeland is een van de rijkste, een van de meest vrije en verst ontwikkelde landen van de wereld. Al lang zijn de Engelse ‘maatschappij’ en de Engelse regering — net als de Franse, de Duitse enz. — in de ban van de bewapeningskoorts.
De Britse pers — vooral de arbeiderspers — komt nu met uiterst belangwekkende gegevens, die het geraffineerde kapitalistische bewapenings‘mechanisme’ laten zien. Engeland bewapent zich bijzonder sterk ter zee. Engelands scheepswerven (Vickers, Armstrong, Brown e.a.) hebben een wereldreputatie. Honderden en duizenden miljoenen roebel worden door Engeland en andere landen uitgegeven voor oorlogsvoorbereidingen — en dat gebeurt uiteraard allemaal uitsluitend in het belang van de vrede, in het belang van het behoud van de cultuur, in het belang van het vaderland, van de beschaving enz.
Als aandeelhouders en directeuren van de scheepswerven, van de kruit-, dynamiet- en kanonnenfabrieken enz. zien we echter admiraals en prominente staatslieden van Engeland uit beide partijen: de conservatieve zowel als de liberale. Een gouden stroom vloeit direct in de zakken van de burgerlijke politici, die een nauwverbonden internationale bende vormen, welke de volken opstookt tot een bewapeningswedloop en deze lichtgelovig, dwaze, afgestompte en onderdanige volken scheert, zoals men schapen scheert!
De bewapeningen worden als een nationale aangelegenheid, als een patriottische aangelegenheid aangemerkt; men zou dus mogen aannemen, dat iedereen strikte geheimhouding betracht. Maar de scheepswerven en geschutfabrieken, de dynamiet- en geweerfabrieken zijn internationale ondernemingen, waarin kapitalisten van verschillende landen het ‘publiek’ van de verschillende landen eendrachtig bedriegen en tot op het hemd uitplunderen, doordat ze schepen of kanonnen in dezelfde mate voor Engeland tegen Italië als voor Italië tegen Engeland bouwen. Een geraffineerd kapitalistisch mechanisme! Civilisatie, orde, cultuur, vrede — en roof van honderden miljoenen roebel door de businessmen en de industriebaronnen van het scheepsbouw-, dynamiet- en overige kapitaal!
Engeland behoort tot de Triple Entente,[1] die vijandig staat tegenover het Drievoudig Verbond. De bekende firma Vickers (Engeland) heeft filialen in Italië. De aandeelhouders en directeuren van deze firma hitsen (via corrupte kranten en via corrupte parlementaire ‘politici’, van de conservatieven of de liberalen, dat is om het even) Engeland tegen Italië op en omgekeerd. En de winst steken ze zowel van de arbeiders van Engeland als van de arbeiders van Italië in de zak, zowel hier als daar plunderen ze het volk uit.
De conservatieve en liberale ministers en parlementsleden zijn bijna allen aandeelhouders van deze firma’s. De ene hand wast de andere. Een zoon van de ‘grote’ liberale minister Gladstone is directeur van de firma Armstrong. Kapitein-luitenant ter zee Bacon, een vooraanstaande marinedeskundige en hoge Britse ambtenaar, treedt in dienst bij een geschutfabriek in Coventry en ontvangt een salaris van 7000 pond sterling (ruim 60.000 roebel), terwijl de Britse minister-president 5000 pond (circa 45.000 roebel) ontvangt.
Ditzelfde gebeurt vanzelfsprekend in alle kapitalistische landen. De regeringen zijn zaakwaarnemers van de kapitalistenklasse. Zaakwaarnemers worden goed betaald. De zaakwaarnemers zijn zelfs aandeelhouders. De schaapjes echter worden gezamenlijk geschoren, gedekt door het lawaai van grote redevoeringen over ‘patriottisme’...
_______________
[1] Het imperialistisch blok,
gevormd door Engeland, Frankrijk en het tsaristische Rusland, dat
in 1907 werkelijkheid werd als een tegengewicht tegen het
Drievoudig Verbond van Duitsland, Oostenrijk en Italië.