Iemand zou van Flam gezegd hebben ... “de Vlaamse Sartre.”
In 1944-45 werd hij gevangen gehouden in de concentratiekampen van Auschwitz en Buchenwald. Van 1947 tot 1955 was hij docent wijsbegeerte aan het E. Vandervelde Instituut te Antwerpen, vervolgens aan de Vrije Universiteit Brussel, waar hij in 1961 hoogleraar werd. Van 1954 tot 1969 was hij tevens inspecteur geschiedenis in het middelbaar onderwijs. Ook directeur geweest van het Centrum voor de Studie van de Verlichting, eveneens voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Wijsbegeerte en directeur van filosofische tijdschriften.
Racisme, 1946
Proeve van een kritiek van het existentialisme, 1946
Het eeuwige romantisme, 1959
Ethisch socialisme, 1960
De marginale enkeling, 1966 - uit: Zelfvervreemding en Zelfzijn
Het nihilisme, 1966 - uit: Zelfvervreemding en Zelfzijn
De heterodoxie, 1966 - uit: Zelfvervreemding en Zelfzijn
Filosofie en politiek, 1966 - uit: Zelfvervreemding en Zelfzijn
De surrealistische opstand, 1967 - uit: Ontbinding en protest
Het gerevolteerde nihilisme van Antonin Artaud, 1967 - uit: Ontbinding en protest
Het quietistisch nihilisme van Samuel Beckett, 1967 - uit: Ontbinding en protest
Franz Kafka, 1967 - uit: Ontbinding en protest
De gekwetste existentie, 1983